Πρωτοχρονιά

Κάθομαι εδώ με την αγαπημένη μου αγελαδίτσα, πίνω καφέ στην σχετικά καινούρια κούπα μου (όχι κάτι συγκλονιστικό μια χρώματος καφέ που γράφει στα εγγλέζικα ώρα για καφέ αγορασμένη από το Βασιλόπουλο χωρίς όμως να δίνει έστω και λίγους πόντους μπόνους ή μερικούς πόνους ή κάτι τελοσπάντων για να θυμάμαι κι εγώ αυτή τη χρονιά που φεύγει πιο αισιόδοξα ή ίσως όχι και τόσο, what difference does it make που θα έλεγε και ο Μόρισει) και ακούω το Russian Dance του Tom Waits λίγο πριν στείλω το σίγουρα αργοπορημένο sms μου προς τον Άη Βασίλη για να του ζητήσω κι εγώ το κάτιτις μου. Ή αλλιώς αυτό το κάτι που θέλω που έλεγε και η Καιτούλα η Γαρμπή, σύζυγος (αν δεν απατώμαι) του Διονυσίου Σχοινά του μεγαλομάρτυρος. Δύο ευχές μόνο, υγεία και ειρήνη, τόσο απλές, τόσο ουσιαστικές. Καλή χρονιά.