Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Πρωτοχρονιά



Κάθομαι εδώ με την αγαπημένη μου αγελαδίτσα, πίνω καφέ στην σχετικά καινούρια κούπα μου (όχι κάτι συγκλονιστικό μια χρώματος καφέ που γράφει στα εγγλέζικα ώρα για καφέ αγορασμένη από το Βασιλόπουλο χωρίς όμως να δίνει έστω και λίγους πόντους μπόνους ή μερικούς πόνους ή κάτι τελοσπάντων για να θυμάμαι κι εγώ αυτή τη χρονιά που φεύγει πιο αισιόδοξα ή ίσως όχι και τόσο, what difference does it make που θα έλεγε και ο Μόρισει) και ακούω το Russian Dance του Tom Waits λίγο πριν στείλω το σίγουρα αργοπορημένο sms μου προς τον Άη Βασίλη για να του ζητήσω κι εγώ το κάτιτις μου. Ή αλλιώς αυτό το κάτι που θέλω που έλεγε και η Καιτούλα η Γαρμπή, σύζυγος (αν δεν απατώμαι) του Διονυσίου Σχοινά του μεγαλομάρτυρος. Δύο ευχές μόνο, υγεία και ειρήνη, τόσο απλές, τόσο ουσιαστικές. Καλή χρονιά.

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα




Δεν είναι σωστό να φύγω και να σας αφήσω χωρίς γιορτινή ανάρτηση. Φέτος έχω μια διάθεση να πίνω όλο καφέδες. Κάτι φίλοι μου που ασχολούνται με τα οικονομικά λένε ότι θα έρθουν δύσκολες μέρες και δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη. Για την ώρα πάντως το μόνο που φαίνεται να αλλάζει είναι το κυβερνητικό σχήμα με τον επερχόμενο ανασχηματισμό. Τόσο καλά.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Είμαι...



...έτοιμος 

να σαλτάρω

ευτυχώς που αύριο την κάνω για 2-3 μέρες να απομονωθώ μπας και ηρεμήσω.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

μπαμ...

...και κάτω





Σκατά στα μούτρα μας.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

I Don't Know Why aka Don't Know Why I Love You

Το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί από καταβολής κόσμου και εξακολουθεί να λέγεται είναι η φράση «θα σ’ αγαπώ για πάντα». Είναι επίσης και το ψέμα που έχει ειπωθεί τις περισσότερες φορές από κάθε άλλο. Φαντάζομαι δε, ότι είναι και το ψέμα που έχει γίνει πιστευτό όσο κανένα άλλο. Έχει πάντως πλάκα να σκέφτεσαι ότι λέγονται αλήθειες περί ψεμάτων. Είναι ένα σχήμα κάπως οξύμωρο κι ένα σχήμα που πήγα να δω την Κυριακή ήταν αυτό με τους Θάνο Μικρούτσικο, Μιλτιάδη Πασχαλίδη (που πιστεύω ότι θα μπορούσαν άνετα να τον λένε και Χρήστο) και Ρίτα Αντωνοπούλου την οποία δεν είχα δει ποτέ έτσι ώστε να ξέρω πως μοιάζει και την πέρναγα για καστανή. Τελικά ήταν μια έκπληξη το ξανθό χρώμα στο μαλλί της αλλά και το ελαφρώς κοντό γιατί εκτός από το χρώμα είχα άποψη και για την κόμμωση. Πίστευα δηλαδή ότι το μήκος των μαλλιών της έφτανε περίπου στο ύψος των ώμων. Των καστανών μαλλιών της. Τα ξανθά τα έχει πιο κοντά. Μπορώ να πω ότι της πάνε. Αν και θα ήθελα να τη δω και με τα καστανά της. Θα έβλεπα ξανά και το πρόγραμμα. Το πρώτο που σε κερδίζει είναι η ώρα έναρξης, δε χρειάζεται να πάρεις τα χαπάκια καφεΐνης για να αντέξεις και ούτε σκέφτεσαι το πρωινό ξύπνημα της επόμενης μέρας αφού μία και κάτι σχολάει το όλο θέμα κι έτσι το πολύ στις δύο είσαι και κάτω από τα σκεπάσματα. Τώρα αν καθυστερήσεις εκεί λόγω έπαρσης είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο. Ενδεχομένως και του Εφραίμ του ιδίου. Είμαι πολύ απογοητευμένος από τα πράγματα γενικά, νομίζω ότι είμαστε τελείως παθητικοί δέκτες και όσες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας γίνονται έχουν πια τελείως εθιμοτυπικό χαρακτήρα. Και δε νομίζω ότι το λέω αυτό επειδή βλέπω ότι δεν αλλάζει κάτι, είναι που δεν έχω ενδείξεις ότι πρόκειται ν’ αλλάξει έστω και το παραμικρό. Τις τελευταίες εβδομάδες ψάχνω κατάλυμα για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Έχω κάνει περισσότερα από 90 τηλέφωνα χωρίς αντίκρισμα. Αν εξαιρέσουμε δηλαδή δυο-τρεις περιπτώσεις που ζητούσαν 200 ευρώ το δωμάτιο και μ’ έπιασαν τα γέλια, όλοι οι άλλοι μου απαντούσαν δεν έχουμε τίποτα. Φαντάζομαι πως αν προλάβαινα να τους πω ότι είμαστε 8 άτομα θα τους έπιαναν αυτούς τα γέλια και ως εκ τούτου επιβεβαιώνεται και η παροιμία «γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος». Πιστεύω ότι είναι η (ευτυχής για πολλούς) συγκυρία του τετραήμερου που δημιουργείται με τις σχετικές αργίες κι όλοι έχουν πέσει με τα μούτρα αυτήν την περίοδο για να ξεσκάσουν λίγο. Απ’ την άλλη έχω τόσο ανάγκη να κάνω διακοπές που με παίρνει από κάτω ακόμη και γι’ αυτόν το λόγο. Είχα πάει το προηγούμενο σ/κ στο Γιτζέκι resort και ήταν πραγματικά φιλί ζωής. Τώρα που σκοπεύω να λείψω για τρεις εβδομάδες πιστεύω ότι θ’ ανανήψω πλήρως. Θέλω να φύγω. Γενικά.