Πέμπτη 17 Ιουλίου 2008

Get Behind Me Satan

Επιτέλους ξαναβρήκα το χαμένο ύπνο μου. Το άγχος με εγκατέλειψε οριστικά και οι πονοκέφαλοι εξαφανίστηκαν. Τώρα που έμαθα ότι αυτό το σημαντικό πρόβλημα της εκπροσώπησης μας στην ερχόμενη Eurovision, λύθηκε και ο Sakis θα τιμήσει τη γαλανόλευκη, μπορώ και κοιμάμαι ήσυχος. Άντε καιρός ήταν γιατί είχα αρχίσει να ανησυχώ με αυτήν την καθυστέρηση της ΕΡΤ. Ούτε γκαστρωμένη να ήταν.
Και αφού έκανα μια αναφορά στη γαλανόλευκη δε μπορώ να παραλείψω ένα σχόλιο για τα εισιτήρια στο προολυμπιακό τουρνουά. Η τιμή τους είναι 20 ευρώ στα πέταλα και 60 ευρώ στις υπόλοιπες θέσεις. Επίσης το νερό κοστίζει 3 ευρώ. Κάτι ξέρουν οι παίκτες και λένε είναι μεγάλη τιμή να φοράς τη φανέλα της εθνικής.
Προσεχώς κούρσα.

Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

Ντροπή για τα μάτια σου να είναι άδεια

Για καμια ώρα βασάνιζα τον εαυτό μου με το δίλλημα καφές ή τηλεόραση χωρίς πραγματικά να θέλω ούτε να πιω κάτι αλλά ούτε και να δω. Τελικά επικράτησε το αρχέγονο ένστικτο της αυτοσυντήρησης και επέλεξα τον καφέ. Οι υποψίες μου βγήκαν αληθινές και το γάλα ήταν ολίγων τι χαλασμένο, αν και θυμάμαι πολύ καλά ότι την Παρασκευή, τελευταία φορά που τα χρησιμοποίησα, ήταν πολύ καλά και δεν είχε κόψει καθόλου. Κάπως έτσι τελικά βγαίνουν τα συμπεράσματα για τα εξαντλητικά σαβ/κα που σε υποδέχονται ενθουσιασμένο και όταν περάσουν έχεις χάσει όλη την ενέργεια σου. Ίσως γι’ αυτό βέβαια να ευθύνεται ότι η επόμενη, δηλαδή η Δευτέρα, είναι εργάσιμη, πρωινό ξύπνημα, ίδιες φάτσες, ουρά στο κυλικείο, υποστηρικτικός ανεμιστήρας για τον απαρχαιωμένο κλιματισμό, δύο λίτρα νερό και μουσική ρέγκε. Πάντως το γάλα δε φάνηκε ικανό εμπόδιο για τον καφέ που είχα αποφασίσει να πιω κι έτσι συμπλήρωσα με λίγο μπέιλις έτσι ώστε να εξαφανιστεί η χαλασμένη γεύση που όσο και να το πεις μια αηδία στην προκαλεί. Αξιωματικά δεχόμαστε πως το γάλα δεν έχει καμία δουλειά πρωί Δευτέρας και μένει στο ψυγείο ως έχει άρα δε μπορούμε να μιλάμε για ένα νέο συμπέρασμα. Όλο το σαβ/κο σκέφτομαι διαρκώς το πόσο σεμνοί παραμένουν μερικοί άνθρωποι που έχουν γράψει πραγματικά ιστορία στο χώρο της μουσικής ενώ απ’ την άλλη συναντάς κάτι τσουτσέκια που έχουν πιάσει το καλάμι και δεν το αφήνουν με τίποτα. Το σχόλιο δεν απευθύνεται στην κα Άντζελα Δημητρίου, την οποία επέλεξε για εμένα τυχαία το iTunes και το ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό διότι δένει πάρα πολύ καλά με τους red hot chili peppers που προηγήθηκαν αλλά και με τους Asian Dub Foundation που έπονται. Αν και η λέξη shuffle, θυμίζει μερικές φορές το suffer, εντούτοις δεν έχω υποφέρει ποτέ επιλέγοντας το. Ίσα - ίσα που τις περισσότερες φορές βγαίνουν κάτι απίθανες συλλογές, ούτε παραγγελία να τις έκανα. Να ας πούμε τώρα παίζει Tori Amos. Γιατί όχι Tori και Άντζελα μαζί στη σκηνή; Δηλαδή ο Νταλάρας με τους Jethro Tull, ταίριαζε περισσότερο; Κάπως έτσι αναστατώνω και τους γείτονες και μιλάμε με σήματα καπνού απ’ τα μπαλκόνια μας. Έχουμε πάρτι εδώ.